Eta is de zevende letter van het Griekse alfabet. Hij is afgeleid van de Fenicische letter heth. De letters die van eta afstammen zijn onder andere de Latijnse H en de cyrillische letter И. De naam van de letter wordt uitgesproken als /ˈiːtə/ in modern Grieks en werd in Latijnse letters getranscribeerd als etta of ita. In het klassieke Grieks stond de letter voor een lange, niet-afgeronde klinker [ɛː] met een open midden, die lijkt op de moderne Franse é of Zweedse ä.
De Griekse letter Eta in wiskunde
Eta wordt veel gebruikt in verschillende gebieden van de wiskunde, waaronder algebra, meetkunde en trigonometrie. Het meest voorkomende gebruik van eta in algebra is om de onbekende waarde in een vergelijking weer te geven. Bijvoorbeeld, in de vergelijking x y = z wordt eta gebruikt om de waarde van y weer te geven. In meetkunde wordt eta vaak gebruikt om de hoek tussen twee lijnen of vlakken aan te geven. In trigonometrie wordt eta gebruikt om de derde zijde van een rechthoekige driehoek aan te geven.
De Griekse letter eta in de natuurkunde
In de fysica is eta (η) een maat voor de mate waarin een systeem afwijkt van het thermodynamisch evenwicht. Het wordt vaak gebruikt als een dimensieloze parameter in vergelijkingen die fysische fenomenen dicht bij het evenwicht beschrijven.
De waarde van eta varieert van 0 tot 1. Een waarde van 0 geeft aan dat het systeem in perfect thermodynamisch evenwicht is, terwijl een waarde van 1 aangeeft dat het systeem maximaal ver van evenwicht verwijderd is.
Eta speelt een belangrijke rol in veel gebieden van de natuurkunde, waaronder statistische mechanica, gecondenseerde materie fysica en kernfysica. In de statistische mechanica wordt Eta gebruikt om de mate van niet-evenwicht in een systeem te kwantificeren. In de natuurkunde van gecondenseerde materie wordt het gebruikt om de transporteigenschappen van elektronen in de buurt van het Fermi-niveau te beschrijven. In de kernfysica wordt het gebruikt om de stabiliteit van kernen te karakteriseren.
De Griekse letter Eta in de biologie
In de biologie is Eta een maat voor de efficiëntie van een bepaald proces. Het wordt het meest gebruikt in verband met enzymatische reacties, waar het staat voor het aantal substraatmoleculen dat door een enzymmolecuul per tijdseenheid kan worden omgezet in product. Met andere woorden, eta meet hoe goed een enzym werkt.
Eta wordt berekend door de snelheid waarmee het product wordt gevormd te delen door de snelheid waarmee het substraat verdwijnt. Hoe hoger de eta-waarde, hoe efficiënter de reactie.
Enzymen zijn niet 100% efficiënt en eta-waarden liggen meestal tussen 0,5 en 1,0. Dit betekent dat voor elke substraatmolecule die wordt omgezet in product, er meestal tussen één en twee substraatmoleculen zijn die niet worden omgezet (d.w.z. ze gaan verloren of worden verspild).